تمرین جامعه‌شناسی

از نتایج رادیکال شدن دولت فعلی این است که امراض کشور محسوس می‌شود.

وقتی مریضی آشکار ‌ و محسوس می‌شود، مردم خودشان به دنبال درمان خواهند رفت چراکه درد دارند.

ابتدا عید مبعث را به مسلمانان تبریک عرض می‌کنم. اما بعد:

از مدت‌ها پیش می‌شنیدم که کشور ما در حال دو قطبی شدن است. یعنی دو روند فرهنگی متضاد و درحال رشد داریم که هر دو در حال تبدیل به نوعی جریان رادیکال هستند.

حالا اینکه هرکدام از این دو قطب، چند درصد مردم را شامل می‌شود، من نمی‌دانم.

اما اینکه بسیاری از مسئولین طرف کدام قطب ایستاده‌اند تقریبا معلوم است.

بنده قبلا در مطالبی به مطلوبیت چنین وضعیت‌هایی اشاره کرده بودم.

https://mohammadghasempur.blog.ir/post/421

https://mohammadghasempur.blog.ir/post/430

https://mohammadghasempur.blog.ir/post/429

به نظر بنده، این فضای دو قطبی یک فرصت کم نظیر برای انقلاب است.

اگر دوران پزشکیان، هیچ سودی برای مملکت نداشت، این یک مورد را داشت:

۱. نفاق‌ها آشکار شدند.

۲. کسانی که در پی توجیه آشکار کردند چند تار مو بودند، الان باید برهنگی را توجیه کنند.

۳. ظریف از کودتا علیه رهبری صحبت می‌کند.

۴. پویانفر علنا تعلق خود به انجمن حجتیه را اعلام می‌کند.

۵. ...

این شرایط را دوست دارم.

چون به راحتی می‌توانیم شمشیر خود را تا دسته، در قلب دشمن فرو کنیم!

در شرایط فعلی که پزشکیان فاقد پایگاه اجتماعی قدرتمند است، برای افزایش محبوبیت، با گروه‌های مختلف وفاق می‌کند. در نتیجه اتحاد عظیمی‌از منحرفان و مفسدان اقتصادی، سیاسی، اخلاقی و مذهبی زیر سایه‌ی دولت شکل گرفته است.

اگرچه این اتحاد نسبتا بزرگ و قدرتمند است و می‌تواند ضربات سنگینی به کشور و انقلاب وارد کند، اما از سوی دیگر آسیب‌پذیری آن نیز بالا است. زیرا این امکان را فراهم کرده است که با زدن دولت، بتوانیم همه‌ی مفاسد را هدف قرار دهیم.

به نظرم چنین شرایطی تنها در دوران خاتمی‌شکل گرفته بود با این تفاوت که شرایط کشور و پزشکیان الان متفاوت است و در موضع ضعف بیشتری قرار دارد.

پس تا می‌توانید به قلب فساد ضربه بزنید که چنین فرصتی نادر است.