قمار یعنی شرط بندی دارای برد و باخت.
یکی از ابعاد قمار، اینه که یک طرف سعی میکنه تا طرف مقابل در شرایط باخت حتمیقرار بگیره. یعنی طرف مقابل روی چیزی شرط ببنده که احتمالش خیلی خیلی کم یا محال باشه.
در اقتصاد کلان مملکت، این وضعیت زمانی رخ میدهد که بخشی از مردم دارای قدرتها و آگاهیهایی باشند که دیگران نباشند.
مثلا برخی از مسئولین میدانند که عامل مادی خاصی برای افزایش قیمت دلار وجود ندارد اما با اخبار بد، این فکر را در مردم ایجاد میکنند که دلار افزایشی است و دلار خود را با قیمت گران به مردم میفروشند. بعد با اخبار خوب، قیمت دلار را کاهش میدهند و دلارهایی که با قیمت بالا فروخته بودند، با قیمت پایین پس میگیرند.
ماجرای بازار بورس هم همین است. از قمار سطح کلان که بگذریم. در سطح خرد، بخشی از تکنیکهای آماری بورس ناظر به این روش قماری است. یعنی بعضی از نمودارهایی که میبینید، نشان دهندهی عملکرد ذهن مردم است نه عملکرد اقتصادی شرکتها. یعنی اینها از طریق سابقهی عملکرد مردم در بورس، سعی میکنند، آینده فکر مردم را پیشبینی کنند تا از مردم سوء استفاده کنند.